Historia bakterii probiotycznych Lactobacillus acidophilus Er-2 szczep 317/402 Narine

Levon Akopovich Erzinkyan

Pierwszy na świecie probiotyk pochodzenia ludzkiego, mający ponad 60 lat potwierdzonych efektów terapeutycznych u niemowląt, dzieci i dorosłych bez odnotowanych skutków ubocznych.

Dr Levon Akopovich Erzinkyan z Instytutu Mikrobiologii Armeńskiej Narodowej Akademii Nauk był biologiem o wszechstronnych zainteresowaniach. Znał kilka języków, interesowały go różne dziedziny wiedzy od literatury przez rolnictwo po grę na instrumentach ludowych. Lecz jego pasją było poszukiwanie najskuteczniejszego dla ludzi szczepu bakterii kwasu mlekowego. Dlatego też, kiedy w 1953 roku urodziła się jego wnuczka Narine, przeanalizował 10 rodzajów bakterii kwasu mlekowego z jej smółki. Zdołał wyizolować wyjątkowy szczep, który wyróżniał się na tle pozostałych, gdyż był odporny na antybiotyki, żółć i kwas. Nazwał go Lactobacillus acidophilus Er-2 317/402.


  Kilka lat później jego wnuczka cierpiała na ciężką infekcję jelitową. Jej organizm nie reagował na leczenie szpitalne, a lekarze nie dawali jej szans na przeżycie. Po konsultacji z lekarzem prowadzącym dr Erzinkyan zaproponował, aby jego wnuczka  była leczona szczepem bakterii, który wyizolował z jej smółki. Podanie tego szczepu w cudowny sposób zadziałało na organizm dziewczynki, dzięki czemu w pełni wyzdrowiała. To jest powód, dla którego Lactobacillus acidophilus Er-2 317/402 jest powszechnie znany jako „Narine ”. Po tym zdarzeniu Narine włączono do terapii wielu chorób w szpitalach, oddziałach klinicznych i ośrodkach badawczych. Podawano Narine w formie płynnej wszystkim noworodkom w Armenii jako pokarm uzupełniający, który szybko i bez skutków ubocznych wspomagał zdrowy rozwój dzieci.

Pierwsze zastosowanie bakterii Narine



Od czasu odkrycia Narine był szeroko stosowany w różnych formach przez prawie 60 lat w Armenii i byłym Związku Radzieckim. Narine był wykorzystywany jako część leczenia dysbiozy wśród osób, które były narażone na promieniowanie podczas i po wybuchu elektrowni jądrowej w Czarnobylu w 1986 roku. Raporty wskazują, że większość z tych osób osiągnęła normalizację mikroflory i korektę dysbiozy po włączeniu Narine do ich leczenia. Światowa Organizacja Zdrowia i Rosyjska Akademia Nauk rekomendowały Narine jako produkt wskazany do podawania w tak ekstremalnych katastrofach jak Czarnobyl.

Do chwili obecnej istnieje około 200 badań klinicznych i opublikowanych artykułów, które dokumentują bezpieczeństwo, skuteczność i działanie Narine . Światowa Organizacja Zdrowia i Rosyjska Akademia Nauk zaleciły Narine jako suplement diety.

Chociaż Narine było szeroko badane i wykorzystywane w Armenii przez ponad cztery dekady, jego istnienie było praktycznie nieznane poza Związkiem Radzieckim. Jedynie w Japonii przeprowadzono niewielką ilość badań pod koniec lat 80. Istnieje też niewielka grupa naukowców z innych krajów która przeprowadziła i opublikowała swoje badania, które są dostępne online na portalu pubmed.



Levon Akopovich Erzinkyan historia prawdziwa
Skontaktuj się z nami
Chcesz dowiedzieć się więcej o produktach Narine? Potrzebujesz pomocy w dobraniu odpowiednich suplementów?
Napisz do nas! Postaramy się odpowiedzieć na wszystkie Twoje pytania.
Copyrights © by Vitaway LLC, Vardanansts str., lane 2, bldg. 4/39, 0010, Armenia